door: Kira van Zuilen en Noelle Haring
We lopen meneer Koebrugge (64) zijn kantoor uit en zijn een beetje sprakeloos. Wat een leuke man met een hart voor de school. We zijn erg blij dat we dit leuke interview hebben mogen doen.
Net zoals wij heeft meneer Koebrugge ook een eerste indruk op het Kalsbeek College gehad. Toen we dit vroegen kregen wij lachend een antwoord. Als jonge gymnastiek leraar kwam hij de school binnen, toen nog aan de overkant. ‘De rector vertelde me waar de gymzaal was en dat ik morgen kon beginnen meer niet’. In deze gymzaal, die wij nu kennen als gymzaal 4, komt hij nog 2 maal per week om met een clubje te spinnen.
Flexibiliteit in het onderwijs
In tussen is hij alweer sinds 2008 locatiedirecteur, maar wat is nou eigenlijk zijn rol hier op school? Wij hadden al ondervonden dat hij een drukke agenda had. Hij is veel bezig met financiën en plannen over de toekomst van de school. Zo heeft hij een 5 jaren plan en hierin staat vooral meer flexibiliteit in het onderwijs. De TOM-kaart is hier een goed voorbeeld van en het plan is om dit veel breder te maken. Hij hoopt dat als hij over 4 jaar weer langs komt op deze school dat de school weer flink door ontwikkeld is. Hierom vindt hij het een mooi moment om afscheid te nemen. Zijn grootste doel hier op school is toch wel dat iedereen het hier naar zijn zin heeft, niet alleen de leerlingen, maar ook het personeel. Ook hoopt hij over te brengen op docenten dat een band met de school en leerlingen belangrijk is. Het gene wat Koebrugge misschien nog anders had willen doen en toch mist als directeur is het contact met leerlingen. Hij vind het belangrijk dat iedereen terug kan kijken op het Kalsbeek met een goed gevoel en kan denken ‘het was toch eigenlijk wel een aardige school waar aandacht voor mij was, maar waar we ook leuke dingen deden’.
Tijdens de corona-periode vond hij het dan ook moeilijk om een streep te moeten zetten door uitjes, voorstellingen en reizen. Zo hoopt hij dat alle dingen die school leuk maakt weer terugkomen. Over de gemiste en online lessen maakt hij zich geen zorgen. Als school zitten we namelijk boven het landelijk gemiddelde.
Eigen stempel
Het belangrijkste wat meneer Koebrugge zijn opvolger wilt meegeven is toch wel dat hij zichzelf moet blijven. Hij hoopt dat hij zijn eigen stempel op de school drukt, maar dat hij de Kalsbeek gedachte er wel in houd. De school moet een school blijven waar je met plezier op terugkijkt. De 40 jaar die hij hier zelf rond heeft gelopen kijkt hij dan ook met veel passie en plezier op terug. In het bijzonder dat zijn eigen kinderen ook op deze school hebben gezeten en dat hij ze af en toe eens zag lopen. De lastige dagen wilt hij zeker ook niet vergeten, want het overlijden van leerlingen en collega’s waren erg verdrietig.
Het afscheid komt ook zeker dichtbij, ook al wilt hij dat zelf nog niet helemaal geloven. Hij heeft er dan ook nog niet echt over na gedacht wat hij wilt doen na zijn afscheid. Vooral eerst genieten van het zelf indelen van je dag en misschien meer lezen. Verder weten wij in ieder geval zeker dat hij nog niet achter de geraniums gaat zitten. Wij hopen dan ook dat meneer Koebrugge nog mag genieten van zijn laatste weken hier op school en wensen hem veel geluk en gezondheid in de toekomst.
