Vraag zijn leerlingen naar een omschrijving van ‘meneer Westerduin’ en ze zullen beginnen met een mooie zomerdag in Frankrijk. Zit je net lekker warm in het zonnetje, komt er achter de berg een donkere wolk aan… Maarten Westerduin: “Daarmee word ik vergeleken. Waarom? Mijn leerlingen vinden me een open boek, maar soms ook onvoorspelbaar.”
Station
Tijdens de Lerarenopleiding Geschiedenis maakte Maarten Westerduin voor het eerst kennis met het Kalsbeek College. Zoals veel andere collega’s kwam hij hier binnen als stagiair. “Ik liep op het station en werd gebeld of ik een tijdelijke vacature wilde invullen. Ik twijfelde heel even, want ik was net klaar met een stage in Rotterdam en dat was erg druk geweest. Maar die kans liet ik toch niet lopen.”
Oude garde
Als nieuwkomer zag hij dingen gebeuren en nam hij alles in zich op. “Ik voelde me niet direct onderdeel van de school, dat moest bij mij echt groeien. Hoe langer ik er werkte, hoe meer ik mijn eigen mening ging vormen. Ik voelde me een aantal jaren een nieuweling. Nu zijn er inmiddels zoveel jongere collega’s, dat ik tot de oude garde behoor. Ik maak wezenlijk onderdeel uit van de school.”
Struik
Naast het geven van geschiedenislessen zit Maarten Westerduin in de kerstcommissie, organiseert hij met anderen de klassieke muziekavond en de werkweek voor 4-havo. Zijn ontwikkeling zit niet alleen in de buitenschoolse activiteiten. Ook inhoudelijk is zijn visie op onderwijs sterk veranderd. “Bij mijn komst in 2004 heb ik een boompje geplant. In die 10 jaar is dat wel een struik geworden”, zegt hij lachend.”
Inspanning
Iets serieuzer: “Ik heb wel een visie ontwikkeld hoe leerlingen het beste tot hun recht komen. Net tijdens mijn les zat een meisje een mandarijn te eten. Een ander was bezig met lippenbalsem. Soms vind ik dat er niet voldoende inzet is. Mijn mening is dat we duidelijk moeten maken wat er gedaan moet worden. School is niet iets wat je erbij doet. Als iemand er genoeg tijd in stopt, dan volgen de resultaten. Daar ben ik van overtuigd. Daar is inspanning van leerlingen, ouders en de school zelf voor nodig.”
Mix van culturen
Maarten Westerduin begon in de brugklas. Brugklassers nemen echt alles van je aan’, stelt hij. Geleidelijk is hij meer en meer in de bovenbouw van de havo les gaan geven. Daarbij is hij ook mentor van een 4-havoklas. “Een interessante groep”, zegt hij daarover, “want 4-havo is echt een mix van culturen. Een derde komt uit 3-havo, de rest heeft een voortraject en komt van 3-vwo, vierde klas vmbo-t en van het mbo. Mijn rol als mentor is om die smeltkroes in juiste banen te leiden.”
Open boek
Nog even over die mooie zomerdag in Frankrijk. “Hoe leerlingen mij echt zien? In mijn klas is er absoluut ruimte voor grapjes. Maar er moet ook gewerkt worden. Leerlingen die mij niet zo goed kennen, vinden die overgang lastig. Ik vertel veel over mezelf, over wat ik heb meegemaakt en over mijn kinderen. Ze vinden mij soms chaotisch en waarderen het dat ik een open boek ben. ‘U ziet alles’, hoor ik vaak. De sfeer in een klas voel ik goed aan. Een arm over een schouder of juist een knipoog kan wonderen doen.”
